عرضم به حضور انورتون که... عه خب بذارید از اولش بگم...
از قضا مثل هرسال قبل از استشمام بوی بهار و شکوفه و سر سبزی و طراوت جبرا عطر دل انگیز وایتکس و شیشه پاک کن و جوهر نمک رو استنشاق نموده و به نوعی مشام مان مورد نوازش قرار گرفت.
حدودا ده روزی درگیر آیین دهشتناک و دهان آسفالت کن خانه تکانی بودیم که بالاخره والده با اعلام مصدومیت از ناحیه کمر که ارمغان این پروسه بود، با نارضایتی فراوان رای به اتمام این طوفان صادر نمودند و جمعی را دعاگو...ناگفته نماند که به گفته ایشان، خانه تکانی امسال سطحی -!!!- بود و اگر جابه جایی و گردگیری کلیه مبل ها و تمیز کردن یک آشپزخانه چربی گرفته 3*4 و شستشوی فرش ها و کلا شخم زدن خانه سطحیست، استدعا دارم که یکی از شما بیاید و بنده را شیر فهم کند که اساسا مفهوم "عمق" به چه چیز اطلاق میگردد!
آقا اصلا یکی بیاید و بگوید فلسفه اینکه ما هر سال در آستانه سال جدید با تمام قوا میزنیم خودمان را میپوکانیم و نفله مینماییم و حلق و هنجرمان را با انواع گند و بو مورد عنایت قرار داده و پوست دستمان را با انواع مواد شوینده به مانند پوست کروکودیل نرم و لطیف -!!!- میسازیم و در پایان جد هفتممان را در این روزهای آخر اسفند پیش چشم خودمان میاوریم، چیست؟! نه جانِ من، خداوکیلی، چیست؟! چه کاریه اصلا؟! والا ملت کریسمس دارن، مامان! به معنی واقعی کلمه، کویت!!! ما هم عید داریم خیر سرمون! والا! خب کلید غرغر را خاموش نموده و ادامه...
بعله میگفتم خلاصه که سال نو شد و عیدتون مبارک و صد سال به این سالها و این صوبتا...
الان دور رفت دید و بازدید ها به تمام رسیده و ما به نوعی در تعطیلات نیم فصل و ریکاوری به سر میبریم تا فوامیل دور برگشت رو استارت زده و ضمن پذیرایی از عزیزان با پاسخگویی به سوالات دلواپسان -که امسال متاسفانه به طرز شدیدی حول بنده و سیدجان و زمان و تاریخ دقیق کوچ به خانه مان میچرخد- اطلاعاتشان را آپدیت نمایند.
شنیده ها حاکی از این است که این پلوها و چلوهای چرب و چیلی و تخمه های ژاپنی و بادام های هندی و پسته های شور و شیرینی جات کار خودش را کرده و کلسترول و چربی خون بزرگتر ها با یک تابع اکیدا صعودی به سقف میل میکند و پهلوهای آب شده جوانتر ها دوباره سر جای خود بازگشته ، بنده از همین تریبون ضمن تحریم تخمه محبوبم، ژاپنی، شما را به حمایت از این کمپین دعوت می نمایم باشد که مانکن شویم و دوباره به روزهای اوج باز گردیم.
